Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Primus Regum - 22
Primus Regum
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Interconfessionale
1Re22,2il terzo anno il re di Giuda, Giòsafat, venne in visita da Acab, re d’Israele.
Nova Vulgata
22,3dixitque rex Israel ad servos suos: «Ignoratis quod nostra sit Ramoth Galaad et neglegimus tollere eam de manu regis Syriae?».
Interconfessionale
1ReAcab aveva detto ai suoi ministri: «La città di Ramot di Gàlaad ora è nelle mani del re di Aram, ma è nostra! Invece di star qui tranquilli, andremo a riprendercela!».
Nova Vulgata
22,5Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Sicut ego sum, ita et tu; populus meus et populus tuus unum sunt, et equites mei et equites tui». Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Quaere, oro te, hodie sermonem Domini».
22,5Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Sicut ego sum, ita et tu; populus meus et populus tuus unum sunt, et equites mei et equites tui». Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Quaere, oro te, hodie sermonem Domini».
Interconfessionale
1RePoi aggiunse:
— Però, prima, consultiamo il Signore; oggi stesso.
— Però, prima, consultiamo il Signore; oggi stesso.
Rimandi
22,5
consultare il Signore 20,14; Gdc 1,1; 1 Sam 14,37; 23,2-4; Ger 21,2.
Note al Testo
22,5
La consultazione avveniva generalmente per mezzo di un profeta (vedi vv. 14-28) o di un sacerdote (vedi 1 Samuele 2,28 e nota).
Nova Vulgata
22,6Congregavit ergo rex Israel prophetas quadringentos circiter viros et ait ad eos: «Ire debeo in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere?». Qui responderunt: «Ascende, et dabit Dominus in manu regis».
Interconfessionale
1ReIl re Acab convocò i suoi profeti, quattrocento in tutto, e chiese loro:
— Posso attaccare Ramot di Gàlaad o devo rinunziare?
I profeti risposero:
— Vai pure all’attacco. Il Signore farà cadere la città in tuo potere.
— Posso attaccare Ramot di Gàlaad o devo rinunziare?
I profeti risposero:
— Vai pure all’attacco. Il Signore farà cadere la città in tuo potere.
Nova Vulgata
22,8Et ait rex Israel ad Iosaphat: «Remansit vir unus, per quem possimus interrogare Dominum; sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum sed malum: Michaeas filius Iemla». Cui Iosaphat ait: «Ne loquaris ita, rex».
Interconfessionale
1Re22,8Il re Acab rispose:
— Ce n’è ancora uno; è Michea, figlio di Imla. Lui può aiutarci a consultare il Signore. Però io lo detesto, perché non mi annunzia mai niente di buono, ma soltanto cose cattive!
— Tu, o re, non dovresti parlare così! — replicò Giòsafat.
— Ce n’è ancora uno; è Michea, figlio di Imla. Lui può aiutarci a consultare il Signore. Però io lo detesto, perché non mi annunzia mai niente di buono, ma soltanto cose cattive!
— Tu, o re, non dovresti parlare così! — replicò Giòsafat.
Nova Vulgata
22,9Vocavit ergo rex Israel eunuchum quendam et dixit ei: «Festina adducere Michaeam filium Iemla».
Interconfessionale
1Re22,9Allora il re Acab chiamò un ministro e gli ordinò di far venire al più presto Michea, figlio di Imla.
Nova Vulgata
22,10Rex autem Israel et Iosaphat rex Iudae sedebat unusquisque in solio suo vestiti cultu regio in area iuxta ostium portae Samariae; et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum.
22,10Rex autem Israel et Iosaphat rex Iudae sedebat unusquisque in solio suo vestiti cultu regio in area iuxta ostium portae Samariae; et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum.
Interconfessionale
1Re22,10Intanto, Acab, re d’Israele, e Giòsafat, re di Giuda, con indosso i loro abiti regali, stavano seduti, ognuno su un trono, sullo spiazzo all’ingresso di Samaria. I profeti pronunziavano oracoli in loro presenza.
Nova Vulgata
22,11Fecit quoque sibi Sedecias filius Chanaana cornua ferrea et ait: «Haec dicit Dominus: His ventilabis Syriam, donec deleas eam».
Nova Vulgata
22,12Omnesque prophetae similiter prophetabant dicentes: «Ascende in Ramoth Galaad et vade prospere, et tradet Dominus in manu regis».
Interconfessionale
1Re22,12Tutti i profeti dicevano la stessa cosa: «Attacca a Ramot di Gàlaad! Ce la farai. Il Signore farà cadere in mano tua la città!».
Nova Vulgata
Nuntius vero, qui ierat ut vocaret Michaeam, locutus est ad eum dicens: «Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona praedicant; sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona».
Nuntius vero, qui ierat ut vocaret Michaeam, locutus est ad eum dicens: «Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona praedicant; sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona».
Nova Vulgata
22,15Venit itaque ad regem, et ait illi rex: «Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad proeliandum, an cessare?». Cui ille respondit: «Ascende et vade prospere, et tradet Dominus in manu regis».
22,15Venit itaque ad regem, et ait illi rex: «Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad proeliandum, an cessare?». Cui ille respondit: «Ascende et vade prospere, et tradet Dominus in manu regis».
Interconfessionale
1Re22,15Michea andò dal re e questi gli chiese: — Possiamo attaccare Ramot di Gàlaad o dobbiamo rinunziare?
Michea rispose:
— Certo, attacca pure, o re, ce la farai! Il Signore farà cadere la città in tuo potere!
Michea rispose:
— Certo, attacca pure, o re, ce la farai! Il Signore farà cadere la città in tuo potere!
Nova Vulgata
22,16Dixit autem rex ad eum: «Iterum atque iterum adiuro te, ut non loquaris mihi, nisi quod verum est in nomine Domini».
Interconfessionale
1Re22,16— Anche questa volta, ti scongiuro: dimmi soltanto la verità, quando parli in nome del Signore! — disse il re Acab.
Nova Vulgata
Et ille ait:
«Vidi cunctum Israel
dispersum in montibus
quasi oves non habentes pastorem.
Et ait Dominus: “Non habent isti dominum; revertatur unusquisque in domum suam in pace”».
«Vidi cunctum Israel
dispersum in montibus
quasi oves non habentes pastorem.
Et ait Dominus: “Non habent isti dominum; revertatur unusquisque in domum suam in pace”».
Interconfessionale
1ReAllora Michea rispose:
— Ho visto il popolo d’Israele
disperso sulle montagne,
come un gregge senza pastore.
Il Signore ha detto:
«Questi uomini son senza guida;
tornino in pace alle loro case!»
— Ho visto il popolo d’Israele
disperso sulle montagne,
come un gregge senza pastore.
Il Signore ha detto:
«Questi uomini son senza guida;
tornino in pace alle loro case!»
Nova Vulgata
22,18Dixit ergo rex Israel ad Iosaphat: «Numquid non dixi tibi quia non prophetat mihi bonum sed semper malum?».
22,18Dixit ergo rex Israel ad Iosaphat: «Numquid non dixi tibi quia non prophetat mihi bonum sed semper malum?».
Interconfessionale
1Re22,18Acab disse a Giòsafat:
— Te l’avevo detto: quest’uomo non mi annunzia mai niente di buono, ma solo cose cattive!
— Te l’avevo detto: quest’uomo non mi annunzia mai niente di buono, ma solo cose cattive!
Nova Vulgata
22,19Ille vero addens ait: «Propterea audi sermonem Domini: Vidi Dominum sedentem super solium suum et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris.
22,19Ille vero addens ait: «Propterea audi sermonem Domini: Vidi Dominum sedentem super solium suum et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris.
Nova Vulgata
22,20Et ait Dominus: “Quis decipiet Achab, ut ascendat et cadat in Ramoth Galaad?”. Et dixit unus verba huiuscemodi et alius aliter.
Interconfessionale
1Re22,20A un certo punto ha chiesto loro: «Chi convincerà Acab ad andare a Ramot di Gàlaad, dove finirà ammazzato?». I servitori davano le risposte più varie,
Nova Vulgata
22,21Egressus est autem spiritus et stetit coram Domino et ait: “Ego decipiam illum”. Cui locutus est Dominus: “In quo?”.
Interconfessionale
1Re22,21finché uno spirito si è presentato al Signore e ha detto: «Lo convincerò io!». Il Signore gli ha chiesto come avrebbe fatto
Nova Vulgata
22,22Et ille ait: “Egrediar et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum eius”. Et dixit Dominus: “Decipies et praevalebis; egredere et fac ita”.
Nova Vulgata
22,23Nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, qui hic sunt, et Dominus locutus est contra te malum».
Interconfessionale
1Re22,23E Michea concluse:
— Il Signore ha fatto uscire menzogne dalla bocca dei profeti, ma in realtà ha deciso di farti finire male!
— Il Signore ha fatto uscire menzogne dalla bocca dei profeti, ma in realtà ha deciso di farti finire male!
Nova Vulgata
Accessit autem Sedecias filius Chanaana et percussit Michaeam in maxillam et dixit: «Quomodo transivit spiritus Domini a me, ut loqueretur tibi?».
Accessit autem Sedecias filius Chanaana et percussit Michaeam in maxillam et dixit: «Quomodo transivit spiritus Domini a me, ut loqueretur tibi?».
Interconfessionale
1Re22,24Sedecia figlio di Chenaanà si avvicinò a Michea e gli diede uno schiaffo e gli disse:
— Da che parte lo spirito del Signore è uscito da me per parlare a te?
— Da che parte lo spirito del Signore è uscito da me per parlare a te?
Nova Vulgata
22,25Et ait Michaeas: «Visurus es in die illa, quando ingredieris cubiculum intra cubiculum, ut abscondaris».
Interconfessionale
1Re22,25— Lo vedrai il giorno che cercherai un nascondiglio di stanza in stanza! — rispose Michea.
Nova Vulgata
Et ait rex Israel: «Tolle Michaeam, et maneat apud Amon principem civitatis et apud Ioas filium regis,
Interconfessionale
1Re22,26Il re Acab ordinò:
— Arrestate Michea e consegnatelo ad Amon, governatore della città, e al principe Ioas.
— Arrestate Michea e consegnatelo ad Amon, governatore della città, e al principe Ioas.
Nova Vulgata
22,27et dic eis: “Haec dicit rex: Mittite virum istum in carcerem et sustentate eum pane tribulationis et aqua angustiae, donec revertar in pace”».
Nova Vulgata
Dixitque Michaeas: «Si reversus fueris in pace, non est locutus Dominus in me». Et ait: «Audite, populi omnes!».
Interconfessionale
1ReMichea replicò:
— Se tornerai sano e salvo vorrà dire che il Signore non ha parlato per bocca mia.
— Se tornerai sano e salvo vorrà dire che il Signore non ha parlato per bocca mia.
Rimandi
Note al Testo
22,28
Il testo ebraico aggiunge: E disse: «Ascoltate, popoli tutti!». Ma queste ultime parole provengono dall’inizio del libro del profeta Michea (1,2). Sono state aggiunte qui forse sulla base della falsa identificazione tra l’autore del libro di Michea e il profeta di cui si parla qui.
Interconfessionale
1Re22,29Il re d’Israele, Acab, e il re di Giuda, Giòsafat, salirono a Ramot di Gàlaad.
Nova Vulgata
22,30Dixitque rex Israel ad Iosaphat: «Mutato aspectu ineundum est proelium; tu autem induere vestibus tuis». Porro rex Israel mutavit aspectum et ingressus est bellum.
Interconfessionale
1ReAcab disse a Giòsafat: «Per combattere, io mi travestirò, ma tu tieni i tuoi abiti regali». Il re Acab si travestì e andò a combattere.
Rimandi
22,30
io mi travestirò 14,2+.
Note al Testo
22,30
mi travestirò: in ebraico si usa l’imperativo: travestiti e va’, ma si contraddice così quello che segue.
Nova Vulgata
22,31Rex autem Syriae praeceperat principibus curruum triginta duobus dicens: «Non pugnabitis contra minorem et maiorem quempiam, nisi contra regem Israel solum».
Interconfessionale
1Re22,31Il re di Aram aveva ordinato ai trentadue capi dei suoi carri: «Voi cercate di colpire il re d’Israele e lasciate perdere tutti gli altri».
Nova Vulgata
22,32Cum ergo vidissent principes curruum Iosaphat, suspicati sunt quod ipse esset rex Israel et impetu facto pugnabant contra eum. Et exclamavit Iosaphat;
Interconfessionale
1ReQuando i capi dei carri videro Giòsafat, dissero: «Ecco là il re d’Israele!», e si gettarono verso di lui per attaccarlo. Giòsafat si mise a gridare,
Nova Vulgata
22,33intellexeruntque principes curruum quod non esset rex Israel et cessaverunt ab eo.
Interconfessionale
1Re22,33i capi dei carri si accorsero che non era lui il re d’Israele, e si allontanarono.
Nova Vulgata
22,34Vir autem quidam tetendit arcum in incertum sagittam dirigens et percussit regem Israel inter iuncturas et loricam. At ille dixit aurigae suo: «Verte manum tuam et eice me de exercitu, quia graviter vulneratus sum».
22,34Vir autem quidam tetendit arcum in incertum sagittam dirigens et percussit regem Israel inter iuncturas et loricam. At ille dixit aurigae suo: «Verte manum tuam et eice me de exercitu, quia graviter vulneratus sum».
Interconfessionale
1Re22,34Un soldato, però, tirò a caso con l’arco e una freccia colpì proprio Acab, infilandosi fra le piastre della sua corazza. «Sono ferito! — gridò Acab al suo cocchiere. — Gira il carro e portami lontano dal campo di battaglia».
Nova Vulgata
22,35Aggravatum est ergo proelium in die illa; et rex Israel stabat in curru suo contra Syros et mortuus est vespere: fluebat autem sanguis plagae in sinum currus.
Interconfessionale
1Re22,35La battaglia infuriò per tutto il giorno e il re Acab dovette stare nel suo carro, di fronte allo schieramento arameo. Dalla ferita il sangue colava sul fondo del carro. Alla sera morì.
Nova Vulgata
22,36Et clamor insonuit in universo exercitu ad solis occasum: «Unusquisque revertatur in civitatem et in terram suam!».
Interconfessionale
1Re22,36Al tramonto un grido si diffuse per il campo: «Ritiriamoci! Tutti al proprio paese o alla propria città».
Interconfessionale
1Re22,37Dopo la sua morte, il corpo di Acab fu trasportato a Samaria e sepolto là.
Nova Vulgata
22,38Et laverunt currum eius in piscina Samariae; et linxerunt canes sanguinem eius, et scorta laverunt se iuxta verbum Domini, quod locutus fuerat.
Nova Vulgata
22,39Reliqua vero gestorum Achab et universa, quae fecit, et domus eburnea, quam aedificavit, cunctaeque urbes, quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Israel?
22,39Reliqua vero gestorum Achab et universa, quae fecit, et domus eburnea, quam aedificavit, cunctaeque urbes, quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Israel?
Interconfessionale
1Re22,39Gli altri fatti della vita di Acab, le notizie sulla costruzione della ‘Casa d’avorio’ e sulle città da lui costruite sono scritte nella ‘Storia dei re d’Israele’.
Nova Vulgata
22,41Iosaphat vero filius Asa regnare coeperat super Iudam anno quarto Achab regis Israel;
22,41Iosaphat vero filius Asa regnare coeperat super Iudam anno quarto Achab regis Israel;
Interconfessionale
1Re22,41Nel quarto anno di regno di Acab re d’Israele, Giòsafat, figlio di Asa, era diventato re di Giuda
Nova Vulgata
22,42triginta quinque annorum erat, cum regnare coepisset, et viginti quinque annos regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Azuba filia Selachi.
Interconfessionale
1Re22,42all’età di trentacinque anni. Regnò venticinque anni a Gerusalemme. Sua madre si chiamava Azubà ed era figlia di Silchì.
Nova Vulgata
22,43Et ambulavit in omni via Asa patris sui et non declinavit ex ea; fecitque, quod rectum erat in conspectu Domini.
Interconfessionale
1Re22,43Giòsafat seguì la via tracciata da suo padre Asa e fece sempre la volontà del Signore.
Nova Vulgata
22,44Verumtamen excelsa non abstulit; adhuc enim populus sacrificabat et adolebat in excelsis.
Interconfessionale
1Re22,44Tuttavia i santuari sulle colline non furono eliminati e la gente continuò a offrirvi sacrifici e a bruciarvi incenso.
Nova Vulgata
22,46Reliqua autem gestorum Iosaphat et opera eius, quae fortiter gessit, et proelia, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Iudae?
22,46Reliqua autem gestorum Iosaphat et opera eius, quae fortiter gessit, et proelia, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Iudae?
Interconfessionale
1Re22,46Gli altri fatti della vita di Giòsafat, le sue imprese e le sue guerre sono scritti nella ‘Storia dei re di Giuda’.
Nova Vulgata
22,47Sed et reliquias prostibulorum, qui remanserant in diebus Asa patris eius, abstulit de terra.
22,47Sed et reliquias prostibulorum, qui remanserant in diebus Asa patris eius, abstulit de terra.
Interconfessionale
1Re22,47Egli eliminò da tutto il territorio ogni traccia di prostituzione sacra rimasta dai tempi di suo padre Asa.
Nova Vulgata
Rex vero Iosaphat fecerat naves Tharsis, quae navigarent in Ophir propter aurum; et ire non potuerunt, quia confractae sunt in Asiongaber.
Nova Vulgata
22,50Tunc ait Ochozias filius Achab ad Iosaphat: «Vadant servi mei cum servis tuis in navibus». Et noluit Iosaphat.
Interconfessionale
1Re22,50Acazia, figlio di Acab, aveva proposto a Giòsafat di unire i propri uomini per formare gli equipaggi delle navi, ma Giòsafat non aveva accettato.
Nova Vulgata
22,51Dormivitque Iosaphat cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David patris sui; regnavitque Ioram filius eius pro eo.
22,51Dormivitque Iosaphat cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David patris sui; regnavitque Ioram filius eius pro eo.
Interconfessionale
1Re22,51Alla sua morte, Giòsafat fu sepolto nella Città di Davide, accanto ai suoi antenati. Dopo di lui regnò suo figlio Ioram.
Nova Vulgata
22,52Ochozias autem filius Achab regnare coeperat super Israel in Samaria anno septimo decimo Iosaphat regis Iudae regnavitque super Israel duobus annis.
22,52Ochozias autem filius Achab regnare coeperat super Israel in Samaria anno septimo decimo Iosaphat regis Iudae regnavitque super Israel duobus annis.
Interconfessionale
1Re22,52Nel diciassettesimo anno di regno di Giòsafat re di Giuda, Acazia, figlio di Acab, divenne re d’Israele a Samaria per due anni.
Nova Vulgata
22,53Et fecit malum in conspectu Domini et ambulavit in via patris sui et matris suae et in via Ieroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israel;
Nova Vulgata
22,54servivit quoque Baal et adoravit eum et irritavit Dominum, Deum Israel, iuxta omnia, quae fecerat pater eius.
Interconfessionale
1Re22,54Adorò il dio Baal e s’inginocchiò davanti alla sua statua. Offese il Signore, il Dio d’Israele, proprio come aveva fatto suo padre.